Długi ogon (ang. the long tail) to strategia biznesowa i zjawisko ekonomiczne, które zyskało na znaczeniu w erze cyfrowej. Termin ten został spopularyzowany przez Chrisa Andersona, byłego redaktora naczelnego magazynu „Wired”, w 2004 roku. Anderson zaobserwował, że w gospodarce opartej na technologii, produkty o niskiej popularności i małym popycie (nisze) mogą łącznie generować większe przychody niż nieliczne, bardzo popularne hity. Idea ta stoi w opozycji do tradycyjnego modelu biznesowego, który koncentrował się na masowej sprzedaży najpopularniejszych towarów.

Jak to działa w praktyce?
W tradycyjnym handlu, np. w księgarniach stacjonarnych, ze względu na ograniczenia fizycznej przestrzeni, opłaca się sprzedawać tylko te książki, które mają największą rotację. Zatem właściciel sklepu skupia się na bestsellerach, ignorując te bardziej niszowe. W internecie, np. w księgarniach online takich jak Amazon, nie ma problemu z brakiem miejsca na półce. Koszt składowania i dystrybucji cyfrowych kopii książek jest znikomy, co pozwala na oferowanie milionów tytułów, nawet tych, które sprzedają się tylko w kilku egzemplarzach miesięcznie. Choć każdy z tych niszowych produktów generuje mały zysk, to ich ogromna ilość sumuje się, tworząc długi ogon.

Przykłady i kluczowe zasady
Strategia długiego ogona jest widoczna w wielu branżach. Na przykład, Netflix oferuje nie tylko popularne, kasowe produkcje, ale także tysiące niszowych filmów i seriali, które łącznie przyciągają znaczną część widowni. Podobnie, YouTube czy Spotify umożliwiają twórcom o małej widowni dotarcie do odbiorców, a ich treści sumarycznie generują ogromne liczby odsłon i odtworzeń. Długi ogon opiera się na trzech kluczowych zasadach: demokratyzacji narzędzi produkcji, co pozwala każdemu na tworzenie treści (np. za pomocą tanich kamer i oprogramowania), demokratyzacji narzędzi dystrybucji, która umożliwia dotarcie do globalnej publiczności (np. poprzez platformy takie jak YouTube czy Etsy), oraz połączeniu popytu i podaży za pomocą algorytmów rekomendacji (np. „jeśli podobał Ci się ten film, zobacz także…”).